Η έκθεση διερευνά, με εικαστικούς όρους, τη σχέση ζωγραφικής και κινηματογράφου, εστιάζοντας, μέσα από τη διαφορετική οπτική των δημιουργών, στην έννοια- αίσθηση του χρόνου, της ταυτόχρονης ή διαδοχικής αντίληψης, κατά τα άλλα , στατικών εικόνων. Ο θεατής καλείται να συν-δημιουργήσει εικόνες με την κίνησή του στο χώρο, να εστιάσει την προσοχή του σε ταυτόχρονες αλλά αντιφατικές εικόνες, να ανακαλύψει νέα οπτική, μέσω καλειδοσκοπίου ή παιχνιδιών οφθαλμαπάτης , με αφορμή μία ρωγμή να δημιουργήσει δική του συνέχεια, να «αναγνώσει» μία ταινία, να διακρίνει τον ψηφιακό κόσμο από την πραγματικότητα, να παρακολουθήσει, μέσω ενός video, τον τρόπο που συνεργάζεται η ζωγραφική με τα μέσα του κινηματογράφου